# Ο πελάτης έχει πάντα …δίκιο!

@@ Ο προπάππος μου ο Παράσχος από μικρό παιδί δούλευε στο καφενείο του πατέρα του. Πριν ακόμα πάει σχολείο γύρναγε στο καφενέ φορώντας μια ποδιά πιο μεγάλη απ` το μπόι του. Έπαιρνε παραγγελίες από τους πελάτες και ύστερα πήγαινε στο μπουφέ και τις έλεγε στον πατέρα του.

@@ Σιγά-σιγά έμαθε τις συνήθειες των πελατών, όπως και το τι σήμαιναν οι παραγγελιές που του έδιναν. Όταν έφτασε πια στην Στ΄ Δημοτικού, ήξερε ότι ο …γιαβάσικος είναι ο ελαφρύς, ο ….κουρασμένος είναι ο βαρύ γλυκός με πλούσιο το καϊμάκι του και πάει λέγοντας. Με άλλα λόγια είχε γίνει εξπέρ στην … καφεδική.

@@ Μάλιστα ήταν τέτοιες οι γνώσεις που απόκτησε, που όταν εκείνη τη χρονιά άρχισαν να μαθαίνουν τα κλάσματα εκείνος τα καταλάβαινε, εξηγώντας τα με την …δοσολογία των καφέδων, που έφτιαχνε. Ο σκέτος μονός καφές αντιπροσώπευε για εκείνον τα …γνήσια κλάσματα, ενώ ο σκέτος διπλός τα …καταχρηστικά.

@@Τέτοιες ακροβασίες έκανε καθημερινά σχεδόν στο μυαλό του. Έτσι μια μέρα, που ο δάσκαλος ρώτησε «τι κλάσμα είναι τα 4/2 γνήσιο ή καταχρηστικό;» πετάχτηκε όλος χαρά και απάντησε πρώτος απ’ όλους :«καταχρηστικό».

@@ Ο δάσκαλος όμως, που είχε πάρει χαμπάρι τα κόλπα του (και τον συμβούλευε να τα σταματήσει - γιατί δεν βγαίνουν πάντα) τον ξαναρώτησε: «Και το 1/2 τι κλάσμα είναι;». Ξαναπετάχτηκε ο προπάππος μου φουριόζος και ξεφούρνισε: «Αυτό είναι με …ολίγη».

@@Αυτό ήταν. Σείστηκε η τάξη από τα γέλια και του προπάππου μου του κόπηκε μαχαίρι η συνήθεια να ανακατεύει τα κλάσματα με την δοσολογία των καφέδων.

...........................................................................................................................................................

# Το παραπάνω κείμενο είναι ένα απόσπασμα από το διήγημα του μαθητή μας Νικόλα Πολυχρόνη  «Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο». Το διήγημα αυτό  (μαζί με άλλα 5) χάρισε στο Δ.Σ. Λουτρόπολης Θερμής το Α΄ βραβείο στο φετινό 15ο διαγωνισμό γραπτού λόγου των εκδόσεων Πατάκη.                                               # Το διήγημα στηρίζεται σε μια πραγματική ιστορία που μας διηγήθηκε ο πρώην Δήμαρχος της πόλης  Δ. Καμενής και αφορούσε τα μαθητικά του χρόνια ,όταν δούλευε  σαν παιδί στο καφενείο του πατέρα του. Ο ίδιος μας έδωσε την άδεια να αναπτύξουμε την ιστορία του  και να την κάνουμε διήγημα. Τον ευχαριστούμε θερμά!