Αναμνήσεις απ’ τον Μυριβήλη

@@ Όταν ήμουνα στις μεγάλες τάξεις του Δημοτικού και στις πρώτες του Γυμνασίου συνήθιζα να πηγαίνω τα καλοκαίρια στον Μύλο της Θερμής. Εκεί περνούσα την ώρα μου, παρέα με ένα λογοτεχνικό βιβλίο, που το διάβαζα δίπλα στο κύμα της θάλασσας.

@@ Μια μέρα-πρέπει να ήταν Ιούλιος του 1961- είχα πάρει τη «Ζωή εν τάφω» του Μυριβήλη και το διάβαζα με μεγάλο ενδιαφέρον. Όπως ήμουνα απορροφημένος από το διάβασμα δεν πήρα είδηση έναν ψηλό κύριο, που ήρθε από πάνω μου.

- Βλέπω διαβάζεις τη «Ζωή εν Τάφω». Ξέρεις ποιος το ‘γραψε μικρέ;

- Ο Στρατής Μυριβήλης, είπα και έκλεισα το βιβλίο.

@@ Κλείνοντάς το έπεσε το μάτι μου στην εικόνα του συγγραφέα στο εξώφυλλο.. Γύρισα και είδα τον κύριο, που μου μιλούσε. Ήταν ψηλός, ξερακιανός φορούσε στρογγυλά κοκκάλινα γυαλιά και μια άσπρη βερμούδα, που έφτανε μέχρι το γόνατό του.

- Εσείς είστε κύριε Μυριβήλη; του είπα.

- Βλέπω με γνώρισες, είπε και με χάιδεψε τρυφερά στα μαλλιά.

@@ Ο Μυριβήλης ήταν τακτικός επισκέπτης της Θερμής. Έκανε κάθε χρόνο τις διακοπές του στο ξενοδοχείο Σάρλιτζα. Ένα τέτοιο καλοκαίρι έτυχε να τον γνωρίσω και εγώ και από τότε αυτό το περιστατικό μου έμεινε αξέχαστο.

..................................................................................................................

@@ Από δημοσίευση στη σχολική εφημερίδα «Το ΘΗΤΑ της Θερμής»