Το δράμα που έκρυβε μια παιδική ζωγραφιά !!
@@ Ήμουν πρωτοδιόριστος δάσκαλος σ’ ένα μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο των Κυκλάδων. Ο αριθμός των παιδιών ήταν 12. Παιδιά έξυπνα, φιλότιμα, ευγενικά και προπάντων αλληλέγγυα.
......................................................................................................
@@ Μια μέρα μέσα στο βαρύ πρόγραμμα του μονοθέσιου σχολείου και ενώ η κούραση των παιδιών ήταν προφανής, τους είπα να βγάλουν την τελευταία ώρα τα μπλοκ ζωγραφικής και να ζωγραφίσουν ό,τι ήθελαν.
@@ Ξεκίνησαν τη ζωγραφική τους και ενώ περιφερόμουν ανάμεσα στα θρανία, είδα την Ελενίτσα , μαθήτρια της Γ’ τάξης ένα καλό, συνεσταλμένο, και ονειροπόλο κορίτσι να έχει ζωγραφίσει έναν άνδρα με ένα ...πόδι!
@@ Αναρωτήθηκα γιατί το έκανε, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν είπα τίποτα. Όταν τέλειωσε το μάθημα , συγκέντρωσα όλα τα μπλοκ ζωγραφικής και φώναξα την Ελενίτσα στο γραφείο να συζητήσουμε. Ο διάλογος που ακολούθησε με συγκλόνισε:
- Ελενίτσα, πολύ ωραία η ζωγραφικά σου, αλλά γιατί αυτόν τον άνδρα τον ζωγράφισες μ’ ένα πόδι;-τη ρώτησα.
-Κύριε, αυτός ο άνδρας είναι ο πατέρας μου.- μου απάντησε χαμηλώνοντας τα μάτια.
- Μα, με τον πατέρα σου κάθε απόγευμα πίνουμε καφέ, έχει και τα δυο του πόδια και είναι και γυμνασμένος. Γιατί τον έκανες μόνο με ένα πόδι;
Η απάντησή της με άφησε άφωνο.
- Τον ζωγράφισα έτσι για να μη μπορέσει να με …ξανακλωτσήσει κύριε !!
@@ Δεν πίστευα στ΄ αυτιά μου. Το ίδιο απόγευμα, τον κάλεσα στο σχολείο, του έδειξα τη ζωγραφιά και του ζήτησα, να μου πει την αλήθεια. Στην αρχή αρνήθηκε τα πάντα. Όταν εγώ επέμεινα ισχυρίστηκε, ότι μόνο μια φορά κλώτσησε το παιδί πάνω στα νεύρα του. Αφού συζητήσαμε αρκετά τον έθεσα προ των ευθυνών του. Έφυγε με την υπόσχεση, ότι δεν θα το ξανακάνει.
......................................................................................................
@@ Πέρασαν οι μήνες και κατά διαστήματα ρωτούσα την Ελενίτσα πώς τα πάει με τον πατέρα της. Ο φόβος είχε φύγει πιά απ΄ τα μάτια της. Χαμογελούσε και μου έλεγε :
-Μια χαρά κύριε. Από τότε που έκανα τη ζωγραφιά δεν με …ξανακλώτσησε !!
* Ο Λευτέρης Χατζημανωλάκης είναι συνταξιούχος δάσκαλος και κατοικεί στη Θερμή. Την περίοδο 1991-1993 διετέλεσε διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Λουτρόπολης Θερμής.
* Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του σχολείου "Το Θήτα της Θερμής " στην ενότητα «Θυμήσου Δάσκαλε ….», που περιλάμβανε αναμνήσεις εκπαιδευτικών από τα χρόνια της θητείας τους.