Ομπρός! Βοηθάτε να γίνει ο ήλιος πνεύμα! (Α. Σικελιανός)
Επέτειος της εθνικής μας επετείου και μια ολόκληρη αληθινή ιστορία ξετυλίγεται μπροστά μας. Μια ιστορία που μας διασυνδέει με την παγκόσμια και τοπική ιστορία. Κάθε όμως ιστορία που συντελείται στο ανθρώπινο περιβάλλον έχει πάντα και πολλές κοινωνικοπολιτισμικές εκφάνσεις που αξίζει να διερευνηθούν. Μία από αυτές είναι και η δράση των καλλιτεχνών κατά τη διάρκεια του πολέμου. Είναι εντυπωσιακή η συμβολή τους στην ανύψωση του ηθικού και στον αγώνα για ελευθερία!
Για αρχή επεξεργαστήκαμε έναν έναν τους σταθμούς της ιστοριογραμμής με την τεχνική της παγωμένης εικόνας. Κάθε σταθμός και μια σπουδαία στιγμή στην ιστορία που αποδίδεται με κινήσεις και φωτογραφικό υλικό. Τα παιδιά κατά ομάδες αποτυπώνουν εικαστικά τους σταθμούς και στο τέλος εντάσσονται και αντικείμενα στο θεατρικό παιχνίδι της ιστοριογραμμής. Έτσι επιτυγχάνεται η εμπέδωση των σημαντικών γεγονότων και των αιτιωδών σχέσεών τους.
Στη συνέχεια η δράση των καλλιτεχνών μας απασχόλησε πολύ. Ζωγράφοι, ηθοποιοί και μουσικοί κατάφεραν με τα έργα τους να αποστραγγίσουν το συναίσθημα του πολέμου για ελευθερία και παράλληλα να μεταφέρουν μηνύματα και να εξυψώσουν το ηθικό. Τα μέσα πενιχρά αλλά το ταλέντο και η θέληση ισχυρά. Το 1942 ιδρύθηκε το θέατρο Τέχνης από τον Κάρολο Κουν και οι ηθοποιοί ξεκίνησαν τον δικό τους αγώνα, ζωγράφοι όπως ο Περικλής Βυζάντιος και ο Γιώργος Γουναρόπουλος απέδωσαν την καταστροφή με φτωχά χρώματα αλλά πλούσιο ταλέντο και οι μουσικοί όπως η Βέμπο, ο Τσιτσάνης και άλλοι τόνωναν την αισιοδοξία των Ελλήνων. Το ταλέντο "πολέμησε" επάξια!
Ηρωικά καθημερινά ΟΧΙ είπαμε κι εμείς! Όχι στην λεκτική και σωματική κακοποίηση, όχι στη βία σε κάθε της μορφή!
Ο τελευταίος σταθμός της ιστοριογραμμής είναι η κοινωνική κατάσταση της χώρα μας και είναι η ειρήνη. Έτσι θέλουμε να μείνει και κάναμε ιδιαίτερη μνεία στην κατάσταση αυτή. Διαβάσαμε το σποράκι της ειρήνης και σπείρα με τα δικά μας...
και την διαχωρίσαμε από τις σκέψεις του πολέμου...
Το έπος του '40, αυτή η αιματοβαμμένη πολεμική περίοδος της ανθρώπινης ιστορίας, έχει συμβάλλει στην δημιουργία της συλλογικής μνήμης των Ελλήνων, μια μνήμη που παραμένει ζωντανή για το σπουδαίο δίδαγμά της αλλά και για τον αυτοκαθορισμό του Έλληνα.
Ήρθε λοιπόν η στιγμή όλα όσα διερευνήσαμε να τα παρουσιάσουμε στους γονείς περήφανα και συλλογικά! Η γνώση του παρελθόντος είναι σίγουρα ένα βήμα ώστε να "σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα, πάνω από τον κόσμο" ,όπως λέει ο Α. Σικελιανός και τραγουδάει ο Μ. Θεοδωράκης.