Οι ανθισμένες αμυγδαλιές…στον κήπο του Σχολείου μας

Οι μαθητές της Β’1 τάξης του Α’ Αρσακείου-Τοσιτσείου Δημοτικού  ανέπτυξαν διάφορες δράσεις, που αποτελούν υποενότητες του συγκεκριμένου προγράμματος. Μια απ’ αυτές αφορά τις τρεις αμυγδαλιές που υπάρχουν στον κήπο του σχολείου στην Εκάλη.

Εντυπωσιασμένοι από τις ανθισμένες σαν νυφούλες αμυγδαλιές τις παρατήρησαν καταγράφοντας τα διάφορα στοιχεία του δέντρου άνθη, φύλλα, κορμός κ.τ.λ. τα σχεδίασαν και τα παρουσίασαν στην τάξη.
 Αναφέρθηκαν παράλληλα στη μυθολογική προσέγγιση της Αμυγδαλιάς.
Επεξεργάστηκαν από το βιβλίο της γλώσσας το ποίημα του Γ. Σεφέρη, «Λίγο ακόμα....», το άκουσαν μελοποιημένο από το Μ. Θεοδωράκη και  τραγούδησαν χαρούμενοι το κλασικό τραγούδι του Γ. Δροσίνη «Ανθισμένη Αμυγδαλιά», που το εμπνεύστηκε όπως λέγεται από μία μαθήτρια του Αρσακείου.
Συνδυάζοντας τη μαγειρική, τη γλώσσα και τα μαθηματικά έφτιαξαν αμυγδαλωτά Μυτιλήνης, παραδοσιακό γλύκισμα σε γάμους και σε γιορτές σε πολλά μέρη της Ελλάδας.
Κατέγραψαν τη συνταγή, τα υλικά και την εκτέλεση της με τη μορφή οδηγιών στο τετράδιο χρησιμοποιώντας τον σωστό τύπο ρημάτων.
Ζύγισαν τα υλικά και έμαθαν για το βάρος και τις μονάδες μέτρησης  του μέσα από την ενότητα των Μαθηματικών «Μετρώ το βάρος».
Στη συνέχεια απόλαυσαν τα μοναδικά αμυγδαλωτά που δημιούργησαν και πήραν αρκετά από αυτά στο σπίτι τους για ν’ αποδείξουν τις ζαχαροπλαστικές τους ικανότητες.
Τέλος ασχολήθηκαν με τα συναισθήματα που ξυπνά η αμυγδαλιά στην ψυχή μας και κυρίως το αίσθημα της ελπίδας, που δε χάνεται ούτε στις πιο δύσκολες συνθήκες. Ο καθένας ζωγραφίζοντας έδωσε χρώμα και σχήμα στην ελπίδα και τ’ όνειρό του κατ’ επέκταση.
Συνέθεσαν σε κολλάζ τις «ελπιδοζωγραφιές» τους, δίνοντας στην σύνθεση τη μορφή ενός παιδιού και το ονόμασαν «Η ελπίδα του Β’1».
Καταλήγοντας στόλισαν ένα ξερό κλαδί που βρήκε ο καθένας στον κήπο με ποπ κορν, το έφτιαξαν με βάση να στέκεται σαν δεντράκι και διακόσμησαν το δωμάτιό τους.